بسم الله الرحمن الرحیم

نام مبارک : حسن

لقب معروف : مجتبی

کنیه شریف : ابو محمد

نام پدر : امیر المومنین علی (ع)

نام مادر : فاطمه زهرا

محل ولادت : مدینه منوره

تاریخ ولادت : پانزدهم ماه مبارک رمضان سال سوم هجرت

محل شهادت : مدینه منوره

تاریخ شهادت : بیست و هشتم ماه صفر سال پنجاه هجری

علت شهادت : مسمومیت به زهر

محل دفن : مدینه منوره

نام قاتل : جعده همسرش دختر اشعث بن قیس

مدت امامت : نه سال و شش ماه

مدت عمر : چهل و هفت سال و نه ماه و هفت روز

دوران زندگی در سه بخش : عصر پیامبر (( حدود هشت سال )) ، ملازمت با پدر (( حدود سی و هفت سال ، عصر امامت (( ده سال )) .

تعدادی از القاب آن حضرت : ولی ، زکی ، سید ، کریم اهل بیت ، طیب ، بر ، عالم ، حجه ، سبط اکبر ، شبل ، وزیر ، تقی ، طور سینین ، مجتبی ، مظلوم ، غریب ، مسموم .

کنیه آن حضرت : ابو محمد

همسران آن حضرت : 1- خوله : دختر منظور فرازیه که از زنان مشهور به عقل و کمال بود و قبلا همسر محمد بن طلحه بود که در جنگ جمل به قتل رسید .

2- عایشه خثمیه : که چندی پس از به امامت رسیدن امام حسن به خاطر شماتتی که به آن حضرت کرد وی را طلاق دادند .

3- جعده‌ : قاتل آن حضرت .

4- ام کلثوم : دختر فضل بن عباس .

5- ام اسحاق : دختر طلحه بن عبید الله .

6- ام بشیر : دختر ابو مسعود انصاری .

7- هند : دختر عبدالرحمن بن ابی بکر .

8- نفیله یا رمله : که کنیز بود .

9- ام عبدالله : دختر شلیل بن عبدالله بجلی .

10- زنی از ثقیف .

11- زنی از قبیله عمرو بن اهیم منقری .

12- زنی از دختران زراره .

13- زنی از بنی شیبان : که هوادار خوارج بود و حضرت او را طلاق دادند .

اینها زنانی بودند که امام حسن با آنها ازدواج کردند از آزاده و کنیز ، که امام به بهانه اهدای یک شاخه گل و یا یک محبت آنها را آزاد می کردند ، و صحبتهای ناروایی که بعضی از دشمنان به آن حضرت روا داشته اند در مورد تعداد زوجات آن حضرت

، دروغ بوده و حضرت همسر دیگری غیر از اینها که ذکر شد نداشتند . (( والله عالم ))

فرزندان آن حضرت : در مورد فرزندان آن حضرت در تاریخ سخن فراوان گفته اند و اقدی و کلبی پانزده پسر و هشت دختر شمرده اند ، ابن جوزی شانزده پسر و چهار دختر ، ابن شهر آشوب پانزده پسر و شش دختر و شیخ مفید هشت پسر و هفت دخترو ما در اینجا به قول شیخ مفید که اصح اقوال است اکتفا می کنیم . 1تا 3- زید شهید : متولی صدقات پیامبر و بسیار بزرگوار در همه کمالات و دو خواهرش ام الحسن و ام الحسین که مادرشان ام بشیر دختر ابی مسعود عقبه خزرجی بوده است . 4- حسن : او را حسن مثنی می نامند ، و مردی بزرگ و دانشمند بود مادر او خوله دختر منظور فزاریه است . 5 تا 7- عمر ، قاسم و عبدالله : مادرشان ام ولد بود و هر سه در کربلا به شهادت رسیدند . 8- عبدالرحمن : که مادر او نیز ام ولد بود . 9 تا 11- حسین اثرم ، طلحه و فاطمه : مادرشان ام اسحاق دختر طلحه بن عبیدالله تیمی بود . 12 تا 15 – ام عبدالله ، فاطمه ، ام سلمه و رقیه : از مادرهای مختلف بوده اند .

شمه ای از فضائل و معجزات آن حضرت : نقل شده است که : روزی آن حضرت سواره بود که مردی از اهل شام آن حضرت را ملاقات کرد و حضرت را دشنام و ناسزای بسیار گفت ، آن حضرت هیچ نفرمود ، تا مرد شامی از دشنام دادن فارغ شد آنگاه حضرت رو به آن مرد کرد ، بر او سلام کرد و تبسم نمود و فرمود : ای مرد گمان می کنم غریب هستی و امری بر تو اشتباه شده باشد ، اگر از ما استرضا جویی از تو راضی و خشنود می شویم ، اگر چیزی سوال کنی عطا می کنیم ، اگر از ما طلب ارشاد و هدایت کنی تو را ارشاد می کنیم ، اگر بردباری بطلبی عطا می کنیم و ... چون مرد شامی این سخنان را از حضرت شنید گریست و گفت : شهادت می دهم که تویی خلیفه الله در روی زمین هستی و خدا بهتر می داند منصب امامت را به چه کسی عطا کند . و پیش از آنکه شما را ملاقات کنم شما و پدرتان دشمن ترین خلق در نزد من بودید ، اکنون ، محبوب ترین خلق خدائید در نزد من . سپس بار خود را به خانه آن حضرت فرود آورد و تا مدینه بود مهمان آن حضرت بود و از محبان و معتقدان خاندان نبوت و اهل بیت رسالت گردید .

***

شیخ رضی الدین علی یوسف بن مطهر الحلی روایت کرده که شخصی خدمت حضرت امام حسن آمد و عرض کرد : یا بن امیر المومنین تو را قسم می دهم ، به حق آن خداوندی که که نعمت بسیار به شما کرامت فرموده که به فریاد من برسی و مرا از دست دشمن نجات دهی ، چرا که دشمن ستمکاری دارم که حرمت پیران را حفظ نمی کند و کودکان را رحم نمی کند . حضرت در آن حال تکیه زده بودند چون این سخنان را شنید ، برخاست ، و فرمود : بگو دشمن تو کیست ؟ تا از او دادخواهی نمایم . آن مرد گفت : دشمن من فقر و پریشانی است . حضرت لحظه ای سر به زیر افکندند ، سپس خادم خود را صدا زدند و فرمودند : آنچه مال نزد تو موجود است حاضر کن . او پنج هزار درهم حاضر کرد . حضرت فرمود : اینها را به این مرد بده . سپس آن مرد را قسم داد و فرمود : هر گاه این دشمن نزد تو آمد و ستم کرد ، شکایت او را به نزد من آور تا من آن را دفع کنم .

***

نقل شده که مردی خدمت امام حسن رسید و اظهار فقر و پریشانی خویش نمود . امام حسن خزانه دار خویش را صدا زد و فرمود : چه مقدار مال نزد تو است ؟ عرض کرد : دوازده هزار درهم . فرمود : آن را به این مرد فقیر بده که من از او خجالت می کشم . عرض کرد : دیگر چیزی برای نفقه باقی نمانده است . فرمود : تو او را به فقیر بده و به به خدا حسن ظن داشته باش ، حق تعالی تدارک می فرماید . سپس آن مال را به فقیر داد و حضرت او را طلبید و عذر خواهی کرد و فرمود : ما حق تو را ندادیم ولی به قدر آنچه بود دادیم .

***

ابن شهر آشوب از کتاب محمد بن اسحق روایت کرده بعد از رسول خدا هیچ کس به شرافت و عظمت حضرت امام حسن نرسیده و گاهی برای آن حضرت بر در خانه بساطی می گسترانیدند و آن حضرت از خانه بیرون می شد و بر روی آن می نشست ، هر کسی از آنجا عبور می کرد به جهت جلالت آن حضرت می ایستاد و عنمی کرد ، تا آنکه راه ک از رفت و آمد بسته می شد . حضرت که چنین می دید داخل خانه می شد و مردم پراکنده می شدند و در پی کار خویش می رفتند و همچنین در راه حج هر که آن حضرت را می دید به جهت تعظیم به آن حضرت پیاده می شد . آن حضرت بیست و پنج مرتبه پیاده به حج رفتند ، و سه مرتبه مالشان را با خدا تقسیم نمودند ، یعنی نصف آنرا خود برداشته و نصفغ دیگر را به فقرا دادند .

صلح نامه امام حسن مجتبی : حسن بن علی بن ابی طالب با معاویه بن ابو سفیان صلح مشروط کرد ، به شروطی که بدین قرار است ؛ 1- متعرض امام حسن نشود .2- در میان مردم طبق کتاب خدا و سنت رسول اکرم و خلفای شایسته عمل نماید . 3- بعد از خود کسی را جانشین خود ننماید . 4- مردم در هر کجای عالم باشند از قبیل ؛ شام ، عراق ، حجاز و یمن از شر او در امان باشند . 5- اصحاب علی بن ابی طالب و شیعیان آن حضرت بر جان ، مال ، زن و فرزند خود در امان باشند . 6- نسبت به امام حسن ، امام حسین و سایر اهل بیت و خویشان پیغمبر حیله ورزی نکند ، در خلوت و جلوت ضرری به آنان نرساند . و احدی از ایشان را در هیچ نقطه ای از نقاط زمین نترساند . 7- به امیر المومنین علی (ع) ناسزا نگوید و در قنوت نماز به آن حضرت توهین ننماید . در حالی که این عمل را انجام می دادند . اما معاویه « لعنت الله علیه » به هیچ کدام از شرایط صلح نامه عمل نکرد . این صلح نامه ، فقط مقدار کمی مظلومیت ، غریبی و تنهایی حضرت امام حسن مجتبی را برای ما مشخص می کند

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: